Mijn eerste week in Nepal

Namaste!
Hoogste tijd voor een verslag vanuit de hoofdstad Kathmandu. De reis is zeer voorspoedig verlopen. Enigzins spannend was mijn twee uur vertraging in Londen waardoor ik in een kwartier mijn aansluitende vlucht moest halen. De Arabieren waren behoorlijk nerveus en daarom werd ik zonder enige controle naar mijn volgende boeing geleid. De skyline van Doha doemde op als een phatamorgana in een gortdroog woestijngebied. In de avond arriveer in Kathmandu, de himalaya is all around me. Een bijzondere eerste kennismaking met deze vallei. Met een mini microbusje wordt ik met collega vrijwilligster Sarah naar mijn hotel gebracht. Het is waar wat ze zeggen; een werkelijke bombardering op je zintuigen. In een enorme chaos van verkeer, krioelende mensen rijden we door de nauwe straten van Kathmandu. Iedere vierkante meter heeft hier zijn eigen wereld. Gebedshuisjes, marktkraampjes, ambachtschuurtjes, met de nadruk op 'jes'. In het hotel kom ik in aanraking met mijn eerste Dhal Bhat, rijst met linzen en sterke kruiden. Deze dag starten er vijf andere vrijwilligers, bijzonder want normaal start je als enige. Onze Amerikaanse vrijwilligster Joanne bezit een waterval van woorden, haar complete levensverhaal overspoelt ons. Heerlijk als je op zulke momenten je Nederlandse nuchterheid kunt inzetten. Na een avond vertrouwd ze mij al niet meer en de volgende dag noemt ze mij 'sucker'. Dit omdat ik zonder iets vernam een hindoe stip op mijn voorhoofd liet zetten door een locale hindoe.

Na de introductiemorgen met Projects Abroad worden we allen naar ons gastgezin en werklocatie gebracht. Mijn 'sunshine school' blijkt gesloten te zijn vanwege een festival. Gelukkig is er een zeer vriendelijk hoofd aanwezig voor een eerste kennismaking. Ze had geen idee dat ik zou komen.. De school ziet er aangenaam voor Nepalese standaards. Vanwege de vakantie ga pas komende dinsdag starten, heerlijk! Sight seeing! Ik vervolg mijn reis naar gastgezin familie Lok in Banepa. Dit is nog een uur rijden wat betekend dat ik deze trip mag maken om op mijn werklocatie te komen. Bij familie Lok krijg ik een warm welkom. Ik verblijf niet alleen, ik deel mijn kamer met Clerment uit Nantes. Al snel blijkt dat er nog tien andere vrijwilligers in het 'hostel' verblijven. I'm not alone!!

In de avond verken ik Banepa, een behoorlijke deceptie. Kinderen die lijm snuiven, misvormde mensen op de stoep. Mensen gaan hier letterlijk en figuurlijk aan je benen hangen, smekend voor geld. Op een gegeven moment zet een dronken kerel zijn nagels in mijn armen, een andere local komt er tussen om hem weg te jagen. Vervolgens wil hij ons met een steen te lijf gaan. Na zonsondergang wil je de straten niet meer in, ten eerste valt alle elektriciteit uit waardoor je gastgezin niet meer terugvind. Ten tweede vanwege de gevaren. Op de eerste avond worden we direct geconfronteerd met de verdwijning van dochter Lok, meneer Lok is behoorlijk ontdaan.

Na een nacht besluiten we met meerdere vrijwilligers terug te gaan naar Thamel in Kathmandu, een soort thuisbasis voor het weekend. We bezoeken hier de Boeddha Stupa, een zeer heilig tempelcomplex die nog dagelijks vereerd wordt door monniken. Vroeger werd deze tempel aanbeden tijdens de pelgrimages richting Tibet of India.

Terug in Thamel kunnen we heerlijk relaxen in de Boeddhabar. Zittend en liggend op de vloer bevinden we ons tussen de hippies, ik voel me thuis. Het lokale 'everest' biertje is een genot voor de innerlijke mens. Het is hier een gemeenschap van meerdere vrijwiligers. Tot nu een geweldige ervaring in een zeer bijzondere cultuur.

Veel geluk.
Wiebren